سه شنبه ۲۹ تیر ۰۰ ۰۰:۴۷ ۲۰ بازديد
ي بهاي سكوتم را از حقيقت خواهم ستاند
در همه عمر تنها شاهدي بودم و خاموش
برده اند رمه ام را و باز نظاره كردم. . .
مي خشكانند گلشن جوان را ..
و تنها شاهد غروب آفتاب بودم
روزي پاسخ سكوت هاي پر از ايهام را خواهم ستاند
هرگز ذره كاه را از كاهداني نبردم و به تاراج برده اند عشقم را
در جاده اي كه انتهايش نور است و تسليم
شرم از خويشتن دارم
مباد يارب در خموشي مردن با اينهمه چراغ رحمت دوست
دوباره سكوت خواهم كرد
و تنها شاهد هجرت آمال و نياز نفسم خواهم بود
بگذر ، تو نيز بگذر از اين تن ها
