آرشیو مرداد ماه 1400

پدرم ديده به سويت نگران است هنوز....

نه براي صيد طوفان،      نه ز راه مهرباني

نه ز تو جستجويي ،      نه ز من سراغ حالي

نه از شما نشانه ،        نه ز من پيغام ياري

نگرفتي سراغ من را                  نه سپردي ز من نشاني

نگرفتم دل از تو من                   نسرودم هيچ شعري

نگفتي خاطري از من                ننوشتي يك يادگاري

نه براي آفت دل ،                    نه براي گذر عمر

همه آنچه كه گفتم  ،               همه خشم  و نشان ها

همه اعتراض ها  ،                   همه انتظارها

چه غروب هاي عمري  ،           چه شب هاي دلپسي ها

آنچه آمد حاصل تو ،                غصه كاشكي كه بودي

زماني براي زيستن

زمان زيستن ، دريافتن

يافتن فلسفه خويشتن

در پي نشانه ها بودن

لحظات قنودن  پرنده       

فرصت رفتن

رسيدن به مقصود       

انتظار ياري داشتن

جنس فردا  ، شايد

جوشش هر لحظه زيبايي باشد

بوسه هاي بودن

تا هر صدايي ترنمي باشد

و نشانه اي از مقصد

هر نيازي ،اطاعتي 

هر سلامي ،پاسخ  

آنجا بايد جايي باشد

براي با تو بودن ، براي تو شدن

براي همنفسي   _ براي اطمينان ،ايمان

جنس فردا شايد جنس باور مان باشد

باور خويش  بودن

 باور ما شدن

بهر منزل عشاق   -كه راه نباشد    ، 

فردا همسفري

كاش كه باشد

اي بهارم           

سبز  رخسار  و ارغواني

بخشش  بي دريغ، زيبايي        

بارش  و  آگاهي.

دلدار  من 

همه  دلدار هاي  من

اي همه  ذرات ، جام مي ، عكس رخسار تو  ،ساقي

مطرب  بي نام،  به نامت

اي بهار  جوشش  و وجد و سرور

وه كه  چه زيباست 

وقتي  كه  بر خواستيم  از خواب